Μια από τις άμεσα συνδεδεμένες εκδηλώσεις, με την ζωή των κτηνοτρόφων αλλά και με την κρητική παράδοση είναι η κουρά των προβάτων που πραγματοποιείται κάθε χρόνο τον μήνα Ιούνιο, στις αρχές του καλοκαιριού!
Η κουρά των προβάτων έχει τις ρίζες της στο βάθος του χρόνου, τότε που η κτηνοτροφία ήταν η επί το πλείστον ασχολία των περισσότερων κατοίκων της υπαίθρου. Συγχρόνως αποτελούσε την κυριότερη πηγή εσόδων γι’ αυτούς τους ανθρώπους, μιας και τα πρόβατα προσέφεραν στους ιδιοκτήτες τους εκτός από το κρέας, το μαλλί και το γάλα, τρία βασικά και απαραίτητα αγαθά για κάθε νοικοκυριό.
Κάθε κτηνοτρόφος, λοιπόν, καλούσε συγγενείς και φίλους οι οποίοι έρχονταν με τις ψαλίδες τους, με σκοπό να βοηθήσουν δυναμικά στο κούρεμα των προβάτων. Και ακολουθώντας την ίδια διαδικασία πήγαινε ο ένας στον άλλο βοηθώντας στην κουρά των ζώων.
Η κουρά απαιτούσε τεχνική, γνώση και δύναμη. Ένας καλός κουρέας μπορούσε να κουρέψει ένα μεγάλο πρόβατο σε τρία λεπτά! Εκτός όμως από τους κουρείς, υπήρχαν και αυτοί που έπιαναν τα πρόβατα, οι λεγόμενοι “πιαστάδες”, οι οποίοι αφού έπιαναν τα πρόβατα, τα οδηγούσαν στον κουρέα, τους έδεναν σταυρωτά τα πόδια και του τα παρέδιδαν για το έργο.
Αφού κούρευαν τα πρόβατα, οι γυναίκες μάζευαν τα μαλλιά δημιουργώντας το λεγόμενο “μποκάρι”, ένα μεγάλο κουβάρι από μαλλιά προβάτου. Μάλιστα συνηθιζόταν να δίνεται σαν δώρο σε κάθε κουρέα ένα μποκάρι και αυτό ήταν πολύ καλό γι’ αυτούς που δεν είχαν πολλά πρόβατα ώστε να μαζέψουν πολύ μαλλί, αφού πηγαίνοντας σε πολλές κουρές συγκέντρωναν το απαιτούμενο για την οικογένεια μαλλί.
Τα παλιά χρόνια συνηθίζονταν να πηγαίνουν τα πρόβατα μετά την κουρά στο ποταμό ώστε να τα πλύνουν και να τα καθαρίσουν.
Το κούρεμα των προβάτων ήταν απαραίτητο για τα ζώα αφού τα ίδια απέβαλαν αρκετό βάρος από πάνω τους, γεγονός που θα τα βοηθούσε αρκετά να περάσουν τις ζέστες που θα ακολουθούσαν τους επόμενους μήνες του καλοκαιριού. Συγχρόνως, όμως, ήταν ωφέλιμο και για τον κτηνοτρόφο, αφού με αυτό τον τρόπο, προφύλασε τα ζώα του από τη ζέστη και τα βοηθούσε να αποκτήσουν παραπάνω βάρος και φυσικά εκμεταλλεύονταν το μαλλί της κουράς για τις ανάγκες του νοικοκυριού!
Μετά το πέρας της κουράς ακολουθούσε το καθιερωμένο φαγοπότι ώστε να ευχαριστηθούν οι κουρείς που ήρθαν να βοηθήσουν και όλοι μαζί να βρουν αφορμή να γλεντήσουν και να διασκεδάσουν. Βραστό κρέας, παραδοσιακό πιλάφι, πίτες και φυσικά το καθιερωμένο αντικριστό αρνί, ήταν οι κυριότεροι μεζέδες που υπήρχαν στο τραπέζι και βοηθούσαν το γλέντι να γίνει πιο ευχάριστο!
Και όλα αυτά, πάντα συνοδευμένα με καλό κρασί, παραδοσιακή μουσική, χορούς και ατέλειωτη διάθεση για γλέντι μέχρι πρωίας!
ZoumeKriti.gr