Καρίνες

Είναι γνωστό πως ένα από τα καλά για τα οποία φημίζονται οι Κρητικοί είναι η φιλοξενία τους..
Αυτή τη φιλοξενία την γευτήκαμε και εμείς για άλλη μια φορά στο όμορφο και ορεινό χωριό των Καρινών.
Ταξιδεύσαμε, λοιπόν, προς τις Καρίνες και πιο συγκεκριμένα επισκευτήκαμε τα δύο καφενεία του χωριού καθώς και δύο σπίτια προσπαθώντας να αντλήσουμε πληροφορίες για τη σημερινή ζωή στις Καρίνες αλλά και για την ιστορία του.

Οι Καρίνες είναι ένα ορεινό χωριό που έχει υψόμετρο 550 μέτρα. Βρίσκεται στο μεταίχμιο τριών επαρχιών, του Ρεθύμνου, του Αγίου Βασιλείου και του Αμαρίου, και στο κέντρο του νομού αφού είναι το πιο απομακρυσμένο χωριό από την θάλασσα έχοντας ίση απόσταση τόσο από το Κρητικό όσο και από το Λιβυκό πέλαγος.

Στενό σοκάκι του χωριού

Το χωριό Καρίνες είναι ένας τόπος με ιστορία αφού το χωριό χρονολογείται και δηλώνει την παρουσία του από την ύστερη Βυζαντινή περίοδο μιας και αναφέρεται με την σημερινή ονομασία του σε πολλά βυζαντινά έγγραφα (1200 μΧ.).
Ακόμα πιο έντονη είναι η παρουσία του χωριού την εποχή της Τουρκοκρατίας μια και το μέρος αυτό δεν κατακτήθηκε ποτέ από Τούρκους αλλά έμεινε στην ιστορία ως το χριστιανοχώρι της περιοχής. Αργότερα στην περίοδο της κατοχής οι Καρινιώτες ήταν δυναμικά μέλη της εθνικής αντίστασης με πρωτεργάτη τον Καπετάν Λεμονιά (Νικόλαος Παπαδάκης) ο οποίος υπήρξε αρχηγός του Ε.Λ.Α.Σ προκαλώντας πολλά κακά στους Γερμανούς.

Το μνημείο του Καπετάν Λεμονιά

Οι Καρίνες είναι ένα αμιγώς κτηνοτροφικό χωριό στο οποίο το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων του ασχολούνται με την κτηνοτροφία και με τη γεωργία. Οι νέοι συνεχίζουν την παράδοση των παλαιών και με ιδιαίτερη όρεξη προσπαθούν να εξελίξουν τον κτηνοτροφικό και γεωργικό τομέα με τον οποίο ασχολούνται όλο τον χρόνο! Στο χωριό υπάρχουν σύγχρονες κτηνοτροφικές μονάδες εριφίων και προβάτων ενώ το κρέας και το γάλα των Καρινών είναι γνωστό σε όλη την περιφέρεια Ρεθύμνου!

Κτηνοτροφική μονάδα έξω από το χωριό

Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι ότι οι νέοι δεν το εγκαταλείπουν αλλά σε πείσμα των καιρών, συνεχίζουν να μένουν εδώ ασχολούμενοι με τον πρωτογενή τομέα του τόπου τους και προσδοκώντας να φτιάξουν ένα καλύτερο μέλλον  γι’ αυτούς και για το χωριό του. Παρ’ όλες τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν λόγω της έλλειψης βοήθειας από το κράτος, εκείνοι δεν εγκαταλείπουν το στόχο τους, προσπαθώντας να προσπεράσουν τα εμπόδια και να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες της ζωής με αξιοπρέπεια και περηφάνια.

Η πάνω βρύση

Ιδιαίτερο σημάδι εκσυγχρονισμού και προόδου του χωριού είναι η ύπαρξη του “Τυροκομιού”, μιας εκσυγχρονισμένης μονάδας μεταποίησης γάλακτος σε γνήσια και αγνά τυροκομικά προϊόντα.
Πρόκειται για το τυροκομείο του Παντελή Τζουρμπάκη, το οποίο παραλαμβάνει το γάλα των Καρινιωτών δημιουργώντας καθαρά παραδοσιακά τυροκομικά προϊόντα με μεγάλη εμβέλεια σε όλη την Κρήτη αλλά και εκτός αυτής.

Η κυρία Μαρία

Εδώ, στο παραδοσιακό χωριό των Καρινών, γευτήκαμε την φιλοξενία που μας πρόσφερε η κύρια Μαρία Κουτσάκη η οποία ζώντας πολλά χρόνια στις Καρίνες θυμάται τη ζωή πριν από 60 χρόνια και προσπαθεί να τη συγκρίνει με τη ζωή του σήμερα!
“Σήμερα όλα είναι πιο εύκολα! Έχουμε τα πάντα και τίποτα δε λείπει από τα σπίτια μας, μα μας λείπουν βασικά πράγματα που τα είχαμε, όπως η ξεγνοιασιά, η ηρεμία, το γέλιο, το τραγούδι. Σε τούτο το στενό που βλέπεις μια φορά ζούσανε τριάντα κοπέλια μα εδά είμαστε όλοι και όλοι δυο ψυχές! Φωνές, τραγούδια, παιχνίδια, βεγγέρες, μα τώρα έχουμε πλέρια ησυχία” και συνεχίζει “Παλιά φορτώναμε το γάιδαρο με τα ρούχα και τα πηγαίναμε κάτω στη βρύση να τα πλύνουμε, να τα καθαρίσουμε και εκεί να δούμε τις χωριανές να πούμε τα νέα μας…κάθε εποχή έχει τα καλά της και τα κακά της” τονίζει η κυρία Μαρία και κλείνει την αφήγηση της.

Πάνω Βρύση

Συνεχίζοντας επισκευτήκαμε την οικία της κυρίας Καλλιόπης Τζουρμπακη. Για άλλη μια φορά γνωρίσαμε τη φιλοξενία στο μεγαλείο της! Η κυρία Καλλιόπη μας μίλησε για τη δυσκολία της ζωής όταν ήταν νέα, τότε που δεν υπήρχαν οι ευκολίες που υπάρχουν σήμερα. “Εκείνα τα χρόνια ήταν όλα πιο απλά. Ναι, δεν είχαμε τις ευκολίες του σήμερα μα δεν υπήρχαν και τα καθημερινά προβλήματα που έχουν οι άνθρωποι σήμερα. Ούτε κουζίνες είχαμε ούτε ψυγεία. Ψ’ηναμε στην παρασιά και για ψυγείο είχαμε το κρύο υπόγειο του σπιτιού. Εκεί αποθηκεύαμε το τυρί και το κρέας μας. Το τυρί το φτιάχναμε μόνοι μας. Τοποθετούσαμε το γάλα σε ασκούς που φτιάχναμε από το δέρμα των αιγοπροβάτων και το αφήναμε να πήξει, ώστε κάτω από την κατάλληλη διαδικασία να φτιάξουμε το τυρί του σπιτιού μας, το οποίο θα έπρεπε να καταναλωθεί άμεσα”.

Η κυρία Καλλιόπη

Η περιποίηση και στα δύο σπίτια ήταν πέρα από κάθε προσδοκία! Μας κέρασαν γλυκά, πίτες, ρακί και άλλα πολλά νιώθοντας για άλλη μια φορά σαν το σπίτι μας.
Η επαφή με τους παλιούς ανθρώπους αποτελεί άμεση επαφή με τις ρίζες μας, με την παράδοση και τον πολιτισμό μας. Το οδοιπορικό μας στις Καρίνες αποτέλεσε μια συνάντηση που μας πρόσφερε απλόχερα γνώσεις για το παρελθόν μας και μας παρουσίασε έναν σύγχρονο τρόπο ζωής που δε συναντάς στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις.

Η ομορφιά της φύσης, ο καθαρός αέρας, το πλούσιο οξυγόνο και η γνήσια παραδοσιακή φιλοξενία είναι πράγματα που μπορείς να συναντήσεις ταξιδεύοντας στην Κρητική ύπαιθρο και στα όμορφα χωριά της.

ZoumeKriti.gr